Główne cele wyprawy to jak zawsze najwyższe drogi i przełęcze górskie na całej trasie wyprawy. Być może kilka razy podejmę próbę wejścia na najwyższe szczyty poszczególnych krajów na trasie wyprawy,
Największe pasmo górskie w Turcji czyli Góry Taurus (Bycze), Wyżyna Anatolijska, Góry Pontyjskie posiadają wiele dróg, przełęczy oraz podjazdów powyżej 2000 i 3000 metrów n.p.m. Wstępna liczba wszystkich celów rowerowych jakie udało mi się znaleźć w samej Turcji wynosi 37-38 podjazdów. Ile ostatecznie uda mi się zdobyć zweryfikuje sama wyprawa. Jak to zwykle bywa, z części z nich pewnie zrezygnuję, a inne przypadkiem odkryję i na nie wjadę. Największą zagadką w Turcji jest dla mnie Góra Ararat na którą chciałbym wejść. W planie wyprawy mam wjazd rowerem do końca drogi do Ararat Base Camp na wysokość powyżej 3200 metrów n.p.m. Zdobycie najwyższego szczytu Turcji zniechęcają formalności związane z pozwoleniem wejścia na szczyt oraz wejście z przewodnikiem na szczyt, co w praktyce oznacza niepotrzebne dodatkowe koszty i przyłączenie się do jakiejś grupy atakującej górę. W gruzińskiej części Kaukazu, także jest wiele dróg na 2 i 3 tysiące metrów. Kusząca wydaje się opcja wejścia na Kazbek.
